W jednej z prowadzonych przez Kancelarię spraw WSA w Warszawie ⚖stwierdził, że przeznaczenie działek sąsiednich utrudniające zabudowę własnej nieruchomości może stanowić podstawę do uznania interesu prawnego w zaskarżeniu uchwały dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W takiej sytuacji należy wykazać negatywny wpływ uchwały planistycznej na sytuację prawną strony skarżącej polegający np. na pozbawieniu prawa do zabudowy czy ograniczeniu rozporządzania prawem własności.
Podstawą zaskarżenia uchwały planistycznej jest art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Przepis ten stanowi lex specialis w stosunku do ogólnej normy art. 50 p.p.s.a. określającej legitymację do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Biorąc pod uwagę, iż stwierdzenie naruszenia interesu prawnego przez uchwałę organu gminy jest warunkiem koniecznym rozpoznania skargi, strona inicjująca postępowanie sądowe w tym trybie musi wykazać, że zaskarżona uchwała negatywnie wpływa na jej sytuację prawną np. pozbawiając ją uprawnień lub uniemożliwiając ich realizację. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalony jest pogląd, że naruszenie interesu prawnego, o którym mowa w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, powinno być obiektywne, tzn. polegające na nieprzestrzeganiu przez organ norm prawnych powszechnie obowiązujących (wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt: II OSK 790/12).
WSA w Warszawie orzekając w sprawie naszego Klienta potwierdził wcześniejsze stanowisko NSA, zgodnie z którym naruszeniem interesu prawnego może być również takie przeznaczenie działek sąsiadujących z nieruchomością stanowiącą własność strony skarżącej, które udaremni bądź utrudni zabudowę tej nieruchomości lub też spowoduje uciążliwości i ograniczenia w jej swobodnym użytkowaniu i rozporządzaniu prawem własności. W rezultacie Sąd przyznał inwestorowi legitymację skargową w sprawie spornych uregulowań planistycznych, co oznaczało uznanie dopuszczalności wniesionej skargi oraz poddanie jej ocenie merytorycznej.
